پس از تقدیم بودجه سال ۱۴۰۵ به مجلس، در جلسه روز ۳ دی، نمایندگان مجلس با یکی از مادههای آن مخالفت کردند. بر اساس این بند، دولت قصد دارد بخشی از خسارتهایی که خود مسئول پرداخت آنهاست (مثل بدهیهای بیتالمال) را از «صندوق تامین خسارتهای بدنی» پرداخت کند. مجلس با حذف این ماده، تاکید کرد که بودجه این صندوق متعلق به مردم است، نه دولت.
صندوق تامین خسارتهای بدنی چیست؟
نام «صندوق تامین خسارتهای بدنی» روی برگههای بیمهنامهها خودرو درج شده است. این صندوق یک نهاد عمومی است که با هدف حمایت از قربانیان حوادث رانندگی در شرایط خاص تشکیل شده است. بخش اصلی بودجه این صندوق از ۸ درصد حق بیمهای تامین میشود که هر شهروند، هنگام خرید بیمه شخص ثالث میپردزاد. یعنی این پول مستقیما از سوی صاحبان خودرو تامین میشود.
وظیفه اصلی تامین خسارتهای بدنی
در شرایط خاصی از حوادث رانندگی، صندوق تامین خسارتهای بدنی وارد عمل شده و دیه زیاندیده را پرداخت میکند. به شرطی که:
- فرار مقصر حادثه: وقتی راننده فرار کرده و شناسایی نمیشود.
- نداشتن بیمه: وقتی راننده مقصر، بیمهنامه معتبر ندارد.
- ورشکستگی شرکت بیمه: اگر شرکت بیمه نتواند خسارت را بدهد.
- ابطال قرارداد بیمه: به هر دلیلی که بیمهگر تعهدی نداشته باشد.
به گفته نمایندگان مجلس در جلسه بررسی بودجه سال ۱۴۰۵، تا به حال صندوق تامین خسارتهای بدنی با پرداخت ۳۵ هزار میلیارد تومان (۳۵همت)، حدود ۷۲ هزار راننده مقصر را از زندان نجات داده و به ۲۵۰ هزار زیاندیده خسارت پرداخت کرده است.
دلیل مخالفت مجلس
دلیل اصلی مخالفت مجلس شورای اسلامی، جلوگیری از ناترازی و ورشکستگی این صندوق بود. استدلال مخالفان این بود که این ۸ درصد حق بیمه را مردم میدهند تا در تصادفات از آنها حمایت شود. دولت میخواهد هزینه خسارتهایی که ربطی به تصادف ندارند و طبق شرع و قانون بر عهده «بیتالمال» است را به صندوق تامین خسارتهای بدنی تحمیل کند.
از طرفی به دلیل استاندارد نبودن خودروها و وضعیت جادهها، آمار تصادفات بالاست و فشار بر روی این صندوق زیاد است. در این شرایط وقتی بار بدهیهای دولت هم اضافه شود، صندوق دیگر نمیتواند به وظیفه اصلیاش (کمک به تصادفیها) عمل کند.
سخن پایانی
مجلس با این تصمیم در تلاش است که از حقوق بیمهگذاران دفاع کرد؛ تا پولی که مردم برای امنیت خود در جادهها پرداخت میکنند، صرف جبران بدهیهای عمومی دولت نشود. صندوق تامین خسارتهای بدنی همچنان باید بتواند در حوادث رانندگی، همراه و در کنار مصدومان و رانندگان باشد.