این آیین‌نامه که در ششم آذرماه ۱۴۰۱ به تصویب رسیده و در بیست‌وششم اردیبهشت ماه ۱۴۰۳ در مجمع تشخیص مصلحت نظام موافق مصلحت تشخیص داده شد، سرانجام در هجدهم مهرماه ۱۴۰۳ تصویب و در بیست‌وسوم مهرماه منتشر شد.
این آیین‌نامه ۲۹ ماده دارد و به موجب آن موضوعاتی مانند انتقال وجوه مرتبط با قرارداد و فسخ هوشمند قرارداد و همچنین، ثبت قراردادهای یکسان در سامانه ثبت الکترونیک اسناد مقررات‌گذاری شده‌اند.